با رسیدن نوستالژی خانوادگی به سطحی بالاتر، زمان آن رسیده است که زمان بازی را بازنگری کنید و در این فرایند نحوه تفکر درباره اسباببازیها را تغییر دهیم. سال گذشته همین موقع، غرق در بازیهای و ابزارهای دیجیتالی بودیم. اسباببازی کودکان تا آنجا که میتوانست از تکنولوژی بالایی برخوردار بود. سپس همهگیری کووید-19 اتفاق افتاد. ناگهان همه مجبور شدند عادات جدیدی را اتخاذ کنند. واقعا چارهای نداشتیم جز اینکه دستها را کاملا و مکررا بشوییم. ضد عفونی کننده همراه داشته باشیم. ماسک بزنیم و مهمتر از همه فاصله اجتماعی را حفظ کنیم. برای اینکه ایمن تر باشیم، در حباب خانواده خود فرو رفتیم و به انزوا رفتیم. با این حال، در طول مسیر، تغییرات مثبت بیشتری در نحوه سازگاری خانوادهها با این واقعیت جدید رخ داد.
تکنولوژی و هنجار جدید
ما به عنوان والدین شاهد این امر بودهایم که فرزندانمان در برابر چشمان ما بیشتر از قبل به تکنولوژی توجه میکنند – ظاهرا این توجه به افراد جوانتر و جوانتری تعمیم مییابد! بسیاری از ما متوجه شدهایم که حتی یک کودک دو ساله می تواند از iPad برای تماشای کارتون استفاده کند. برخی از والدین تلاش کردهاند تا جایی که ممکن است صفحه نمایش را از زندگی فرزندان خود دور نگه دارند. این امر به این دلیل است که نمیخواهند بچهها با این تفکر بزرگ شوند که داشتن صفحه نمایش در اطراف آنها هنجار است. اغلب به این والدین یادآوری میشود که امروزه صفحه نمایش یک امر معمول است. در واقع این موضوع ممکن است حتی چیز خوبی باشد. در انزوای اجتماعی، ما به طور فزایندهای مشتاق ارتباط مجدد با دوستان و خانواده بودیم. ایجاد جلسات Zoom این امکان را ایجاد میکند. با این حال، هنجار جدید به این معنا نیست که ما نتوانیم با اسباببازیهای فیزیکی خود ارتباطی قویتر برقرار کنیم. اکنون زمان داریم تا زمان بازی را بازنگری کنیم.
سه شیوه برای بازنگری زمان بازی
تمرین بیرون از خانه
در دوران همه گیری بسیاری از خانوادهها زمان بیشتری را با هم گذراندند. اگر به شیوهای خلاقانه به آن بپردازید، این موضوع میتواند خوب باشد. بسیاری از خانوادههای جوان از زمان اضافی که با رفت و آمد نکردن با دیگران به دست آوردهاند نهایت استفاده را میبرند. وقتی ساعت مدرسه و دفتر تمام شد، با هم به پیادهروی عصرگاهی میروند. گذراندن وقت در خارج از منزل به ویژه اگر دور کاری میکنید، مفید است. این کار موجب میشود بچهها از هوای تازه استفاده کنند و آنها را از نظر بدنی فعال نگاه دارد. میتوانند اسباببازیهایی مانند توپ ، طناب پرش یا حلقه را با خود بیرون ببرند. از این اسباببازیها نه تنها برای تمرینات بدنی، بلکه به عنوان روشهای خلاقانه برای ارتباط مجدد نیز استفاده کنید. وقتی به همه ما اجازه داده میشود که در فاصله ایمن از یکدیگر قرار گیریم؛ این اسباببازیهای روتین ممکن است برای دوستان نیز به یک تجربه ارتباطی مهم بدل شود.
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.